(Αθήνα, 1887 - 1954)
Μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός που έπαιξε για πρώτη φορά σε ηλικία μόλις 40 ημερών στο θίασο των γονιών της, αλλά καθιερώθηκε από τις παραστάσεις του "ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ" και του Θωμά Οικονόμου ("Ονειρο Θερινής Νυκτός", "Ιφιγένεια εν Ταύροις" και "Φάουστ" του Γκαίτε). Σταθμοί στην καριέρα της θεωρούνται η "Εκάβη" του Ευριπίδη (1927), η ίδρυση της "ΕΛΕΥΘΕΡΑΣ ΣΚΗΝΗΣ" (1929), η "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή (1939) και η "Ορέστεια" του Αισχύλου το 1949 με το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Ροντήρη.