(Χανιά, 1900 - Αθήνα, 1990)
Μεγάλος ηθοποιός και σκηνοθέτης του θεάτρου. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σκηνή στα Χανιά το 1921 ως Κορυφαίος και κατόπιν Εξάγγελος στον "Οιδίποδα Τύραννο" με τον Αιμίλιο Βεάκη. Από το 1925 ως το 1930 συνεργάστηκε με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Από τις ερμηνείες του ξεχωρίζουν αυτές στα έργα "Ο Εμπορος της Βενετίας" , "Βασιλιάς Ληρ", "Βρυκόλακες", "Πέερ Γκυντ", "Μάκβεθ", "Αμλετ". Σκηνοθέτησε αρχαία τραγωδία ("Εκάβη", "Αντιγόνη", "Φοίνισσες", "Προμηθεύς Δεσμώτης", "Οιδίπους επί Κολωνώ"). Στο παγκόσμιο δραματολόγιο ξεχωρίζουν κυρίως οι σκηνοθεσίες του στην "Ηρα και το Παγώνι" του Σων Ο'Κέηζυ, "Μάνα Κουράγιο" του Μπρεχτ, στον "Πατέρα" του Στρίντμπεργκ. Στην αρχαία τραγωδία ο Μινωτής ακολούθησε βασικά τις απόψεις του Φώτου Πολίτη και του Δημήτρη Ροντήρη και δόμησε τις παραστάσεις του επί του λόγου.